Zdrowie w pracy
Świadomość, że chcąca osiągać sukces organizacja musi opierać swoją działalność na zdrowych pracownikach zatrudnionych w przyjaznym środowisku, nie jest jeszcze powszechna. Na podstawie literatury poświęconej tematyce promocji zdrowia w miejscu pracy wyszczególniono kluczowe argumenty i czynniki, motywujące pracodawców do wdrażania inicjatyw promujących zdrowie w miejscu pracy.
W serwisie pokazano je je w podziale na czynniki zewnętrzne (poza organizacją) i czynniki wewnętrzne (wewnątrz organizacji). W dalszej części artykułu omówiono niektóre z nich.
Dla części tych czynników oszacowano konkretne korzyści wynikające z promocji zdrowia. Na przykład badania pokazują, że 1 euro zainwestowane w promowanie zdrowia w miejscu pracy przynosi zwrot w wysokości 2,5-4,8 euro w postaci zmniejszonych kosztów absencji [10]. Określenie takich korzyści jest trudne, aczkolwiek istnieje bogata literatura na ten temat...
Podejście do promocji zdrowia w miejscu pracy i zrozumienie wagi tego pojęcia ewoluowało w czasie. Organizacje, które uwzględniają ten aspekt w swoich działaniach, nazywane są obecnie „zdrowymi". Stoją one na stanowisku, że zarządzanie zdrowiem pracowników przekłada się na funkcjonowanie całej organizacji. Pojęcie „zdrowej organizacji" łączy w sobie zarówno indywidualne praktyki prozdrowotne, jak i warunki organizacyjne, na które składa się kultura organizacyjna firmy, zasady przywództwa i wartości [5].
Promocja zdrowia w miejscu pracy jest jednym z priorytetów polityki Unii Europejskiej dotyczącej zatrudnienia i spraw społecznych. Koszty ekonomiczne wynikające z absencji chorobowej, wypadków i chorób zawodowych hamują wzrost gospodarczy oraz obciążają systemy zabezpieczenia społecznego i finanse publiczne. W ramach rozwoju polityki prozdrowotnej powstają inicjatywy sprzyjające tworzeniu bezpiecznych miejsc pracy, w których pracownicy będą mogli być jak najdłużej aktywni zawodowo. Przykładem może być postanowienie Rady Europejskiej z 2001 r., którego założeniem było zwiększenie do 50% średniego wskaźnika zatrudniania Europejczyków między 55 a 64 r.ż. Rok później Rada Europejska obradująca w Barcelonie ustaliła, że „do 2010 r. w Unii Europejskiej należy dążyć do stopniowego wzrostu, w ciągu 5 lat, średniego faktycznego wieku, po osiągnięciu którego pracownicy przestają być aktywni zawodowo".
Źródło: www.ciop.pl